W Dzień Zaduszny

JolantaW lipcu 2011 r. na Zjeździe Kresowian w Częstochowie  pewna kobieta w mundurze harcerskim , mówiąca z charakterystycznym wschodnim akcentem, oferowała płytki CD z nagraniami piosenek polskich
w wykonaniu zespołu o intrygującej nazwie Zagrebelskie Sokoły.
Okazało się , że to  Jolanta Kowalenko , komendantka Harcerstwa Polskiego w Tarnopolu.
Po wymianie korespondencji , we wrześniu 2011 przyjechała na nasze zaproszenie z małą grupką podopiecznych. Zwiedzaliśmy Kraków, zabraliśmy ich na wycieczkę w góry.
Opowiadała o dzieciach z rodzin mieszanych polsko-ukraińskich , które uczy języka polskiego i polskich piosenek, organizuje koncerty , umożliwia im udział w obozach harcerzy polskich w Bieszczadach ,  jakie ma problemy z lokalem , z brakiem funduszy, z obojętnością władz. A najsmutniejsze, że po kilku latach dzieci odchodzą , kontakty się rozluźniają.
Bardzo trudno jest przechować tradycję polską w środowisku, gdzie wciąż żywe są różne resentymenty.  Nadzieja w tym , że Polska jednak przyciąga , a Karta Polaka jest bardzo pożądanym dokumentem.
A więc – jak najszersze kontakty , nawiązywanie osobistych znajomości i przyjaźni – to jedyna droga ku rozwiązaniu problemów.
Odwiedziliśmy Jolantę w grudniu ubiegłego roku. Opowiedziała nam wiele
o tragicznych losach Tarnopola i tamtejszych Polaków  w czasach wojennych i powojennych , jej syn oprowadził nas po starym mieście, poznaliśmy jej matkę , którą w rodzinie nazywają druhną Krystyną
– to ona przekazała córce ideę harcerstwa.
W tym roku znowu wysłaliśmy zaproszenie dla tarnopolskich harcerzy.
Nie było odpowiedzi.
Potem przyszła wiadomość , że druhna Jolanta nie żyje. Zmarła 29.05.2012 r.
Komplikacje po zapaleniu płuc, nieudane leczenie , spóźniona karetka pogotowia.

Rodzinie i bliskim jeszcze raz składamy najserdeczniejsze wyrazy współczucia.
W swym tak przedwcześnie zakończonym życiu Jolanta dokonała bardzo wiele i ufamy,
że praca ta będzie kontynuowana a duch harcerstwa przetrwa w Tarnopolu.